Diner en concert

Gisteren was een iets mindere zonnige dag. Eindelijk had ik wat moed verzameld om te werken aan het Noorse onderzoeksvoorstel. Ik was niet geweldig geïnspireerd maar ik heb toch wat vordering gemaakt. Rest van de dag weer lekker geluierd rondom de camper en een ‘duik’ in het zwembad. Nog wat kleine video opnamen gemaakt van de camping. In de loop van de dag nog wat emails afgewerkt en op die manier toch nog iets gewerkt. Tia vermaakt zich ook best met. Ze slaapt veel en ligt dan weer in de zon en dan zoekt ze de schaduw weer op.

Naar bleek zouden vier camping gasten ‘s avonds in het café in Saurais uit eten gaan. Ik kon me daar alsnog bij aansluiten. Saurais stelt als dorp in omvang niet veel voor. En zo rond een uur of half acht ‘s avonds gingen we op pad naar het lokale cafe L’Union. Het café wordt gerund door Michel en Nicole. Bij binnenkomst werden we hartelijk begroet en konden we plaats nemen aan een ronde tafel. De ruimte waar we zaten had de oppervlakte van ongeveer een ruime woonkamer. Een kleine bar in de hoek en een toegangsdeur naar de keuken. Een aperitiefje van courgette, met honing, wat fijn gehakte nootjes, kaneel, ham en gember viel ons ten deel. Smaakte prima. Nicole vertelde wat op het menu stond. Het klonk veel belovend. En het werd ook waar gemaakt. Bietjes salade met gepocheerd ei als voorgerecht. Kip met champignons, spekjes en heerlijke kruiden met gebakken aardappeltjes als hoofdgerecht. Daarbij een heerlijke rode wijn genomen van de streek. Het dessert bestond uit een plateau met voornamelijk geiten kaasjes. Ook dat smaakte prima. Daarna nog een dessert naar keuze waarbij ik een citroen taartje  nam. En het diner (exclusief wijn) kostte slechts 18.50 Euro.

En als klap op de vuurpijl werd ons een huisconcert aangeboden. Michel speelde viool en Nicole de accordeon. Ze vertelden dat ze geen noten kunnen lezen en alles op het gehoor hebben aangeleerd. Elk nummer werd ingeleid door Nicole en aangevuld door Michel. Het concert werden even onderbroken omdat de kat naar binnen moest om wat te eten. En zo gingen we van een Mazurka, naar een liedje over de plaatselijke koek, volgde nog een mars en kregen we ook nog een wals te horen. Ik weet niet hoe goed je zo’n gebeuren zou moeten om schrijven. Heel bijzonder en van een hoog lokaal en spontaan gehalte. Absoluut een lokale topper. Kan alleen maar in Frankrijk. Jullie kunnen van het concert na genieten via de twee korte video filmpjes. Rond 22.30 waren we weer terug op de camping. Tia stond al voor het zijraam te wachten toen ik ‘thuis’ kwam.