Zelfreflectie vakantie 2011

Nu ik mijn dagelijkse draai weer heb in Tromsø is het tijd om een zelfreflectie te geven op mijn vakantie 2011. Het was plezierig om mijn verblijf te verdelen over een ‘nieuwe’ camping (L’Oliverie) en de vertrouwde campings van Chateau Guiton en Domaine Le Portrait. Ook het bezoek aan Moulin Chival van Jan en Arienne in de Corrèze is een jaarlijks terugkerend gezellig evenement.

De mogelijkheid om met de Vespa rond te rijden is geweldige nieuwe dimensie aan het reizen met een camper. Het camperleven bevalt nog steeds goed. Ook blijf ik het leuk vinden om met mensen op campings in contact te komen. Het blijft natuurlijk vaak beperkt tot een alledaags vakantie praatje maar soms is er een klik en ontstaat er een leuke band. Het bezoek van Gunn Berit en Herman op Domaine Le Portrait is ook zeer positief verlopen. En wat mij betreft voor herhaling vatbaar.

Ik merk ook dat ik door de lange vakantie echt goed uitrust en loskom van het werk. Het maken van korte videootjes, foto’s en bijhouden van mijn blog blijft een leuke bezigheid. In dat opzicht vind ik het ideaal van deze tijd met moderne communicatie middelen te kunnen werken. Twee gebeurtenissen hebben deze vakantie een bijzonder indruk gemaakt. In de eerste plaats de misselijke makende aanslagen in Noorwegen door een rechtse fanaat. De beelden, de reportages, de interviews etc. blijven diep gegriefd in mijn gedachten. En ook hoe de Noren zich als natie er mee omging heeft bij mij diep respect afgedwongen. De uitmuntende rol van Jens Stoltenberg als Noorse premier is uitzonderlijk. Hij zou wat mij betreft hiervoor de Nobelprijs voor de vrede moeten krijgen. 

De tweede gebeurtenis is het feit dat ik in deze vakantie ook een stap heb gezet voor mijn wat verdere toekomst. Ik ben er nog steeds wel een  beetje verwonderd over dat ik een ‘droomhuis-locatie’ gevonden heb. Met die gedachte was ik zeker niet aan de vakantie begonnen. Ik vind het ook fijn om te weten dat je in zo’n beslissings proces op zoveel mensen kunt terug vallen. Ieder met zijn of haar eigen rol. Het even overkomen van Marjolijn en Keba om Les Côtes te bekijken was in dat verband ook erg leuk. Dank, dank nogmaals aan iedereen. In het bijzonder wil ik Wim en Tineke nog bedanken in dit proces. Jullie zijn toffe mensen! Nu deze stap is gezet wordt het ook beter mogelijk om na te denken hoe mijn toekomst er uit zou kunnen zien.

Ik sluit deze zelfreflectie af met een foto van mezelf met Tia (verkozen tot campermaat 2011) onder het terras afdak van de veranda van Les Côtes alsmede met mijn blik richting toekomstige horizon vanaf het terras.