De succesvolle toeristische promotiecampagne 'Er gaat niets boven Groningen' van al weer wat jaren geleden speelde door mijn hoofd afgelopen weekend. Een bezoek aan het Groninger museum stond in ieder geval op het programma. Via een B&B website hadden we een mooie ruime kamer gevonden bij het Scheperhoes. Weliswaar niet in Groningen maar in Peest een gehucht bij het Norge in Drenthe dat wellicht meer bekend. Van de behulpzame en aardige B&B eigenaresse kregen we het advies om ook een bezoek te brengen aan het museum de Buitenplaats in Eelde en aan Veenhuizen. Vooral Veenhuizen, wie kent het niet van naam, heeft een bijzondere indruk gemaakt. Het dorp is doo
rdrenkt van het gevangenis wezen. Het gevangenismuseum werd door ons bezocht. Het was er druk vanwege herfstvakantie. We konden zelfs mee met de vroegere gedetineerde autobus voor een rondleiding door het dorp. De vrijwillige gids ratelde aan een stuk door met feiten over de gebouwen waar we langs reden. Prima maar het was een komisch gebeuren omdat de microfoon waarin ze sprak het in geen velde of wegen deed. Behalve de laatste paar minuten toen de gids eindelijk ontdekte dat er knopje nog omgezet moest worden. De huizen die van oorsprong voor het personeel van de gevangenis gebouwd waren zijn bijna allemaal voorzien van korte stichtelijke spreuken. Nog steeds prachtig onderhouden en vallend onder monumenten zorg. Er zijn nu ook nog een aantal gevangenissen operationeel. Het voormalig hospitaal en apotheek is omgetoverd tot een mooi smaakvol ingericht hotel met het restaurant Bitter en Zoet. Een aanrader om te gaan eten is onze conclusie na het diner. Geen liflafjes of tierelantijntjes op je bord maar geweldige groenten vol van smaak en een stevig beet afkomstig van de Tuinen van Weldadigheid naast de gevangenis en het malse vlees van een lokale Veenhuizer boerderij.
rdrenkt van het gevangenis wezen. Het gevangenismuseum werd door ons bezocht. Het was er druk vanwege herfstvakantie. We konden zelfs mee met de vroegere gedetineerde autobus voor een rondleiding door het dorp. De vrijwillige gids ratelde aan een stuk door met feiten over de gebouwen waar we langs reden. Prima maar het was een komisch gebeuren omdat de microfoon waarin ze sprak het in geen velde of wegen deed. Behalve de laatste paar minuten toen de gids eindelijk ontdekte dat er knopje nog omgezet moest worden. De huizen die van oorsprong voor het personeel van de gevangenis gebouwd waren zijn bijna allemaal voorzien van korte stichtelijke spreuken. Nog steeds prachtig onderhouden en vallend onder monumenten zorg. Er zijn nu ook nog een aantal gevangenissen operationeel. Het voormalig hospitaal en apotheek is omgetoverd tot een mooi smaakvol ingericht hotel met het restaurant Bitter en Zoet. Een aanrader om te gaan eten is onze conclusie na het diner. Geen liflafjes of tierelantijntjes op je bord maar geweldige groenten vol van smaak en een stevig beet afkomstig van de Tuinen van Weldadigheid naast de gevangenis en het malse vlees van een lokale Veenhuizer boerderij.
Het cultuursnuiven bestond eerst uit een bezoek aan het museum de Buitenplaats in Eelde. Wat een ervaring! Een mooi door Ton Alberts (bekend van de nieuwbouw van GasUnie hoofdkantoor) ontworpen kleinschalig museum met organische vormen. Verder een schitterende tuin met beelden, struiken en bloemen en daarbij een gezellig museum café met een openlucht theater. Een pareltje voor Eelde. Kijk maar naar de video.
Je voelt als je binnenkomt in het museum meteen de warme
sfeer. De ontstaans geschiedenis van het museum is ook heel bijzonder. Het museum organiseert ook kleinschalige uitvoeringen op gebied van dans, muziek en literatuur. We boften ook nog omdat er nu een tentoonstelling was van COBRA kunstenaars. Voornamelijk werk van Karel Appel en Corneille. De kleurrijke werken blijven tot de verbeelding spreken. In de video nog een impressie van de tentoonstelling en de expositie ruimte.
sfeer. De ontstaans geschiedenis van het museum is ook heel bijzonder. Het museum organiseert ook kleinschalige uitvoeringen op gebied van dans, muziek en literatuur. We boften ook nog omdat er nu een tentoonstelling was van COBRA kunstenaars. Voornamelijk werk van Karel Appel en Corneille. De kleurrijke werken blijven tot de verbeelding spreken. In de video nog een impressie van de tentoonstelling en de expositie ruimte.
Na dit bezoek stond het Groninger museum op de agenda. Het gebouw destijds ontworpen door Mendini ziet er nog steeds fraai uit. De huidige expositie van Chinese kunstenaars was een grote politiek geëngageerde protest uiting tegen de dictatuur en gebrek aan democratie in het land. De kunst was zeker niet zo vrolijk als die van de COBRA groep. Leuk om weer eens in het Groninger museum geweest te zijn maar naar mijn mening is de slogan vanaf nu ‘Er gaat niets boven Eelde en Veenhuizen!’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten