Rond een uur of zeven ‘s avonds kwam ik gisteren aan bij de Eglise de la Paix in Riberac. De plek waar het ‘Paas’ concert zou plaatsvinden met werken van Duruflé, Fauré en Mozart. Organisatie was in handen VariationsFrance. Naar mijn idee een grote groep van Franse en voornamelijk Engelse inwoners in Riberac en omstreken. Ik vond een plek op de eerste rij. Helaas bleek later dat het lichtje op de lessenaar van de dirigent soms wat fel in mijn videocamera scheen. Zoals beloofd op de aankondiging was de kerk aanvankelijk verwarmd. Het kerk interieur maakte een sombere donkere indruk op me. Absoluut geen mooie kerk. Ronduit lelijk. Langzaam maar zeker druppelden de koor- en orkestleden naar binnen. Het alles had een hoog Engels high tea karakter. Er werd 
ietwat bekakt Engels gesproken. Gelukkig was het in grote getale toegestroomde publiek Franstalig. Als snel werd de verwarming uitgedaan omdat het te warm voor de orkestleden was. Vijf minuten na het begin van het concert vielen de enkele lichtspots gericht op koor en orkest uit. Kennelijk had men iets teveel vermogen getrokken. Het was wel heel bijzonder dat men in het donker onverstoorbaar doorspeelde en zong. De oude koster liep wat verdwaasd heen en weer om waarschijnlijk de stoppen opnieuw aan te zetten. Maar niets hielp. Enkele lampen in de kerk gingen uiteindelijk aan. Tot na de pauze. Toen werd er een nieuw stroompunt aangeboord en was er beter licht op orkest en koor. Een video impressie gemaakt van het koor en orkest optreden in het duister, naar schamel kerklicht en uiteindelijk het volle licht staat aan het eind van deze blog. Onwillekeurig schoot de volgende Bijbeltekst door mijn hoofd. ‘Toen zei God: ‘Er moet licht zijn!’ En er was licht. En God zag dat het licht goed was.’ Kennelijk niet van toepassing gisteren in L’eglise de la Paix.
ietwat bekakt Engels gesproken. Gelukkig was het in grote getale toegestroomde publiek Franstalig. Als snel werd de verwarming uitgedaan omdat het te warm voor de orkestleden was. Vijf minuten na het begin van het concert vielen de enkele lichtspots gericht op koor en orkest uit. Kennelijk had men iets teveel vermogen getrokken. Het was wel heel bijzonder dat men in het donker onverstoorbaar doorspeelde en zong. De oude koster liep wat verdwaasd heen en weer om waarschijnlijk de stoppen opnieuw aan te zetten. Maar niets hielp. Enkele lampen in de kerk gingen uiteindelijk aan. Tot na de pauze. Toen werd er een nieuw stroompunt aangeboord en was er beter licht op orkest en koor. Een video impressie gemaakt van het koor en orkest optreden in het duister, naar schamel kerklicht en uiteindelijk het volle licht staat aan het eind van deze blog. Onwillekeurig schoot de volgende Bijbeltekst door mijn hoofd. ‘Toen zei God: ‘Er moet licht zijn!’ En er was licht. En God zag dat het licht goed was.’ Kennelijk niet van toepassing gisteren in L’eglise de la Paix.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten