La vache qui rit

Zolang ik al in Frankrijk kom ken ik het bekende ronde doosje met daarop de tekst La vache qui rit. De koe die lacht. Lachende koeien kan ik me nauwelijks voorstellen. Alhoewel ik kan me voorstellen dat als een koe gemolken wordt met de hand dat de koe dat zeker niet onaangenaam zal vinden. Wat ik zo bijzonder aan dit smeerkaas product vind is de verpakking. De verpakking heeft een aantal karakteristieke kenmerken. In de eerste plaats het doos formaat. Er zijn verschillende dikten van de doos  verkrijgbaar met daarin dikke of meerdere lagen met dunne puntjes verpakte smeerkaas. Verder de opening van het doosje is volgens mij een patent. Er steekt een klein rood draaitje uit aan de zijkant van de dichte verpakking. En vloeps daar trek je de verpakking makkelijk open. Niets geen geëtter met plastic folie. Dan na het openen van de deksel stuit je steevast op een actie kaartje dat op de puntjes smeerkaas ligt. In de zomermaanden acties voor een verzameling van afschuwelijke plaatjes met figuren. Maar meestal een reclame aanbod. Dan moet een groot aantal etiketten verzamelen die je dan met de post op moet zenden. En krijg je na maanden een euro of nog minder terug. Past helemaal niet meer in deze tijd van snelle acties via internet. Maar ja het is Frankrijk dus houden we dit principe van bonnetjes verzamelen erin. Dan kun je eindelijk beginnen aan het openen van het puntje smeerkaas. Ook daar een vernuftig openings systeem. Met twee vingers puntje bovenaan vasthouden en met de andere hand trek je dan op makkelijke wijze via het lipje het puntje open. En daar lacht je het eindproduct van de lachende koe je toe. Smeren en smullen maar. En na gebruik is er voor het sluiten van het doosje ook een mooi ritueel. Althans ik probeer altijd de tekst van de deksel precies op de plaats te draaien zodat de tekst op de bodem aansluit. En de koe lachte voort.