Afgelopen zaterdagavond was het in Le Pitaud weer een keer Repas-
Concert voor 25 euro. The Night Shift stond als band op het programma. Bijna een jaar geleden had ik ze ook gezien in Le Pitaud. Ze maken heel verdienstelijk blues muziek. Alle bandleden (zangeres, drummer, solo- en bas gitarist) zijn goede muzikanten. Het was een zwoele avond. Dus maar genieten op het volle buitenterras. Rond half tien liet de band zijn eerste klanken horen. Het is onderhand een gewoonte dat Cedric, Chef du Cuisine, in de pauze van de band zijn gitaar pakt en enkele nummers vertolkt. Zijn repertoire is wel herkenbaar aan het worden voor me. Maar het blijft leuk. Een van de jonge gasten vond het ook prachtig. Met het hoofd op tafel en een duim in haar mond met een knuffelbeest erbij genoot ze ervan. Het La Tour des Miracles festival is over. Nog een videootje hebben jullie tegoed van de band LAZTEK. Zij brengen muzikaal ondersteunde poezie, hier en daar in een rapvorm. De combinatie van gitaar, piano en een cello als begeleiding van de talentvolle zanger was aangenaam om naar te luisteren. Aan het eind van zijn optreden mocht het publiek 10 woorden noemen die de zanger vervolgens in een spontane rap verwerkte. Een soort Willy Alfredo (de bekende Nederlandse sneldichter) maar dan van een veel beter niveau. Hieronder mijn video impressie van deze groep. Als ik de energie nog kan opbrengen ga ik nog een korte compilatie maken van het festival als een soort bedankje voor Cristophe Lasnier, de organisator achter het festival. Echt een hele grote prestatie. Petje af.
Concert voor 25 euro. The Night Shift stond als band op het programma. Bijna een jaar geleden had ik ze ook gezien in Le Pitaud. Ze maken heel verdienstelijk blues muziek. Alle bandleden (zangeres, drummer, solo- en bas gitarist) zijn goede muzikanten. Het was een zwoele avond. Dus maar genieten op het volle buitenterras. Rond half tien liet de band zijn eerste klanken horen. Het is onderhand een gewoonte dat Cedric, Chef du Cuisine, in de pauze van de band zijn gitaar pakt en enkele nummers vertolkt. Zijn repertoire is wel herkenbaar aan het worden voor me. Maar het blijft leuk. Een van de jonge gasten vond het ook prachtig. Met het hoofd op tafel en een duim in haar mond met een knuffelbeest erbij genoot ze ervan. Het La Tour des Miracles festival is over. Nog een videootje hebben jullie tegoed van de band LAZTEK. Zij brengen muzikaal ondersteunde poezie, hier en daar in een rapvorm. De combinatie van gitaar, piano en een cello als begeleiding van de talentvolle zanger was aangenaam om naar te luisteren. Aan het eind van zijn optreden mocht het publiek 10 woorden noemen die de zanger vervolgens in een spontane rap verwerkte. Een soort Willy Alfredo (de bekende Nederlandse sneldichter) maar dan van een veel beter niveau. Hieronder mijn video impressie van deze groep. Als ik de energie nog kan opbrengen ga ik nog een korte compilatie maken van het festival als een soort bedankje voor Cristophe Lasnier, de organisator achter het festival. Echt een hele grote prestatie. Petje af.
1 opmerking:
J.B.niet gehinderd door enige kennis,wil ik toch ook jou een compliment maken voor de registratie en cameravoering.Zeker je laatste video geeft de uitvoerende muzikanten het juiste podium,mooi en rustig in beeld gebracht! Progressie Joop. Groet,Nelemarie.
Een reactie posten