Reflecties

We staan op de drempel van 2015 naar 2016. En met deze blog ga ik naar nummer 129. En daarmee 1 blog meer dan in 2014. Het was een intens en emotioneel jaar. In  begin januari de crematie van Co, moeder van Joosje. Een mooi indrukwekkend afscheid met veel persoonlijke verhalen van de kinderen en kleinkinderen. In de tweede helft van het jaar nam Nelemarie afscheid van het leven met veel liefde omgeven door haar drie dochters. Diepe bewondering heb ik voor Marjolijn die voor haar moeder van grote steun is geweest in die moeilijke periode van haar leven. Ik plaats hier als herinnering aan Neel een grappige foto van haar met Marjolijn, Arienne en Peronne. Allemaal voorzien van een bril. De Hans Anders family look.

Ook in 2015 het verlies en verdriet van Joris, het vondeling poesje uit Pillac dat een liefdevol en warm nest vond bij Josje en Jurgen. Een ongeluk maakte helaas een abrupt einde aan haar korte leven. Maar ze heeft genoten van haar leven en wij van haar.

Daarnaast ook een jaar met grote vreugde. De geboorte van mijn tweede kleinkind Lotte in januari 2015. Ze is het afgelopen jaar gegroeid en zit nu al parmantig. Haar grote broertje Mats heeft zijn heup operatie goed doorstaan. Wat is hij toch een lief, blij en dapper ventje. Beiden zijn heel vrolijke kleinkinderen die aan mijn leven een extra glans geven. De zomer van 2015 in Pillac was schitterend. Wat een voorrecht en genot om daar te mogen leven en genieten van rust en natuur. Ook was het cultureel een topjaar. Het kleinschalige Tour des Miracles festival in Vanxains was een grote belevenis voor mij.  Ook voor mijn zomergasten die ik er mee heen kon nemen. Mijn zomergasten op Les Cotes waren Edgar, Femke, Mats, Lotte, Joosje, Josje, Jurgen, Marlieke, Jasper en Marjolijn. En uiteraard Tia de hond. Joosje was er extra lang en we hebben genoten van ons samen zijn. Verder heeft ze de kozijnen mooi geverfd en de tuinen rondom huis en gastenverblijf verder verfraaid. Het is er nu nog mooier geworden. Ook samen op pad met de camper, fietsen met de e-bikes en musea bezoeken zijn fijne aktiviteiten die we ondernemen. Ik voel ook steeds meer ingeburgerd in Frankrijk. Ik ken de omgeving en weet waar wat te doen is. En via Cafe Pluche heb ik lokaal ook mijn draai gevonden. Het onderhouden van de website, Facebook pagina en het maken van korte video’s zijn mijn bijdragen aan het Cafe Associatif. En ik heb het gevoel dat men het waardeert. Ook heb ik veel tijd kunnen besteden aan mijn video werk en beter leren werken met de Adobe Creative Cloud software. Een genot en allemaal zo innovatief. Rest me nu nog een ieder een voorspoedig en gezond 2016 toe te wensen. En geniet van de oliebollen.