Het zal er om spannen

Vanochtend vroeg is de ruitenwisser van de camper vlot en vakkundig gerepareerd. In nog geen 45 minuten had men de klus geklaard. Ik heb zitten wachten in het kantoortje van de garage. Hoe het er uitzag en hoe er gewerkt werd vond ik ook wel grappig en typerend Frans. Overal lagen ordners, stapels papier etc. Kortom rommelig. Het was er nauwelijks warm. Een vriendelijke dame bij de ontvangst zat dik aangekleed achter haar bureau en pleegde voortdurend telefoontjes naar klanten en leveranciers. De werkplaats stond vol met autos waar niet aan gesleuteld werd zodat de werkelijke werkplaats ruimte beperkt was. Op de terugweg viel mijn oog nogmaals op een reusachtig veld vol met zonnepanelen. Het lag als een zwarte vlakte tussen de agrarische velden. Ofschoon de Franse overheid heilig gelooft in kernenergie geeft men gelukkig ook aan deze duurzame energie de ruimte. Daarna bij de SuperU de favoriete rode wijn van Joosje gekocht. Eenmaal thuis de Fiat garage in Angouleme gebeld om polshoogte te nemen van situatie rondom reparatie Doblo. Het onderdeel was zojuist aangekomen. Op mijn vraag of de Doblo morgen uiterlijk eind middag gereed zou zijn kreeg ik geen overtuigend ja te horen. Ik heb vervolgens duidelijk gemaakt dat ik dan pas eind januari de auto zou ophalen. Kennelijk hoorde de receptionist ook wel aan mijn stem dat de situatie vervelend is. Nu afgesproken dat ik morgen aan einde van de ochtend bel om een definitief ja of nee te horen op mijn vraag. Het zal er dus om spannen of ik met Doblo naar Nederland kom. Eenmaal thuis wat mandarijnen afkomstig uit Corsica gegeten. Ze zagen er in de winkel aantrekkelijk uit. Helaas ik heb bij mandarijnen altijd dezelfde ervaring. Sommige zijn sappig en smaken prima. En dan ineens zit er een mandarijn tussen die droog is of nauwelijks een (aantrekkelijke) smaak heeft. Ook deze uit Corsica bevestigden mijn ervaring.